تهران-ایرنا- ممکن است کتابی را بخوانید یا یک فیلم ایرانی را ببینید و با خود بگویید برای اینکه دیگران هم از آن استفاده کنند می‌توانم آن را در فضای مجازی منتشر کنم یا یک طرح و ایده، اثر ادبی یا اختراع که متعلق به شما نیست را در فضای مجازی به نام خودتان منتشر کنید یا حتی اطلاعات محرمانه‌ای را در فضای مجازی فاش و پیش خودتان فکر کنید شاهکار کرده‌اید.

به گزارش ایرنا به نقل از ایسنا، حتماً تا به حال عباراتی شبیه «تمام حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به پدیدآورنده است» یا «تکثیر این اثر بدون کسب مجوز از پدیدآورنده یا ناشر خلاف قانون است» را در ابتدا و انتهای فیلم‌ها و کتاب‌ها دیده‌اید. وقتی یک فرد اثر هنری یا ادبی خلق می‌کند، دست به اختراع می‌زند و یا علامت تجاری یا طرح صنعتی جدیدی ارائه می‌دهد حق تکثیرش متعلق به همان فرد است که اصطلاحاً به آن حق مالکیت فکری یا همان مالکیت معنوی می‌گویند. حال این سؤال پیش می‌آید که آیا در فضای مجازی حق مالکیت معنوی وجود دارد؟

در دنیای تجارت و هنر، قوانین و مقررات مشخصی برای این مسئله وجود دارد اما ممکن است با خودمان بگوییم در فضای مجازی کسی ما را نمی‌شناسد! اما این‌طور نیست. اگر کسی اختراع یا اثر ادبی و هنری شما را به نام خودش ثبت و منتشر کند این کار نقض مالکیت معنوی محسوب می‌شود و شما می‌توانید از او شکایت کنید و قانون طرف شما خواهد بود.

با یک جست‌وجوی ساده درباره قانون تجارت الکترونیک و جرائم رایانه‌ای مشخص می‌شود، نقض مالکیت معنوی حتی در فضای مجازی می‌تواند نقض قانون تلقی شده و متخلفان را با دردسر مواجه کند.